Raadplegingen op afstand (intermutualistisch)
Samenvatting
Raadplegingen op afstand werden in het kader van de coranacrisis in sneltempo tijdelijk ingevoerd om de continuïteit van zorg te garanderen, en dit voor meerdere zorgdisciplines. Tussen maart en mei 2020 hadden ruim 2 miljoen leden van de verzekeringsinstellingen een raadpleging op afstand.
De verzekeringsinstellingen en het RIZIV namen daarom het initiatief tot een grootschalige bevraging in juli 2020. De enquête (beschikbaar in het Nederlands, Frans en Duits) werd verstuurd naar 100 000 leden voor wie een raadpleging op afstand gefactureerd was. Er werd onder meer gepeild naar volgende zaken: zijn leden over het algemeen tevreden over de raadplegingen op afstand, en over welke deelaspecten zijn ze het meest of het minst tevreden?; waarom vond de raadpleging op afstand plaats, bij welke zorgverlener en wie nam het initiatief?; wat is de ervaring van de leden met de techn(olog)ische en financiële aspecten en met de privacy van de raadplegingen op afstand?; en wat is de visie van de leden op de toekomst van raadplegingen op afstand?
5404 vragenlijsten voor 5092 unieke respondenten werden weerhouden na toepassing van een aantal filters. Het merendeel van de antwoorden betrof een teleconsultatie bij huisartsen (78%), gevolgd door arts-specialisten (11%), psychiaters (4%) en psychologen (3%). Voor de andere zorgverleners kwamen te weinig antwoorden binnen om een diepgaande analyse op uit te voeren. Het rapport focust dan ook op de vier vermelde groepen. Samengevat kunnen we stellen dat de leden tevreden zijn over de teleconsultaties die ze gehad hebben in coronatijden. Gevraagd naar de toekomst geven ze wel duidelijk aan dat fysieke consultaties de voorkeur behouden, en dat teleconsultaties eerder uitzondering dan regel moeten zijn. Teleconsultaties worden vooral als nuttig gezien voor administratieve zaken, zoals geneesmiddelenvoorschriften, en voor de opvolging van bestaande chronische aandoeningen. Opvallend is dat een kwart van de teleconsultaties bij huisartsen plaatsvond voor het verkrijgen van een geneesmiddelenvoorschrift. Het leeuwendeel van de consultaties duurde ook minder dan 10 minuten (behalve bij psychiaters en psychologen). Aan te vinken nog dat het grootste deel van de consultaties plaatsvond bij de vaste zorgverlener, en het vaak de zorgverlener was die het initiatief nam. Quasi alle (95%) teleconsultaties gebeurden telefonisch. De teleconsultaties gebeurden meestal vlot, maar mensen vinden niettemin dat er technische ondersteuning beschikbaar moet zijn. Ongeveer de helft van de bevraagden vindt dat de zorgverlener evenveel mag verdienen voor een teleconsultatie als voor een fysieke consultatie. Meningen over de hoogte van het remgeld lopen eveneens uiteen.