Therapeutische hardnekkigheid bij kankerpatiënten
In het verlengde van de bevraging van de Socialistische Mutualiteiten in 2016 naar therapeutische hardnekkigheid in de Vlaamse ziekenhuizen, werd beslist om wat dieper in te zoomen op deze problematiek. Onder therapeutische hardnekkigheid of therapeutische verbetenheid verstaan we ‘het starten of het zinloos volhouden van een medische behandeling bij terminale patiënten die niet meer als levensverlengend maar eerder als stervensverlengend kan worden beschouwd’. In het ideale geval verschuift de focus van de behandeling en de verzorging van personen naarmate het levenseinde nadert van louter curatief en levensverlengend naar meer comfort en levenskwaliteit voor de patiënt. Naast het vermijden van ongepaste zorg (ook onaangepaste, niet-passende of ongeschikte zorg genoemd), is het aanbieden van gepaste (of passende) zorgen aan het levenseinde dus prioritair. Gepaste zorg wordt hier gedefinieerd als het krijgen van een behandeling of medicatie waarbij de voordelen op vlak van gezondheid en levenskwaliteit van de patiënt met een ruime marge de nadelen overstijgen.