Maximumtarieven redmiddel voor tariefakkoord tandartsen en ziekenfondsen
Socmut betonneert randvoorwaarden en tijdelijk karakter
Tandartsen en ziekenfondsen sloten deze nacht – 30 januari 2020 – een tweejarig tariefakkoord. Dat gebeurde in zeer moeilijke budgettaire omstandigheden, en was enkel mogelijk door toevlucht te nemen tot maximumtarieven. Hierbij kunnen ook tandartsen die de tarieven respecteren in sommige gevallen meer dan het wettelijk tarief aanrekenen. ‘We stonden voor een pest-en-cholera-situatie: volledige tariefvrijheid of een begrensde tariefvrijheid’, stelt Paul Callewaert, algemeen secretaris van het Socialistisch Ziekenfonds. ‘We hebben maximumtarieven aanvaard maar niet zonder de oorspronkelijke eisen van de tandartsen te temperen en een heel duidelijk kader met randvoorwaarden op te leggen.’
De betaalbaarheid van de tandzorg staat al geruime tijd onder druk. Globaal wordt slechts de helft van de tandzorg in ons land door de verplichte ziekteverzekering terugbetaald. De rest moeten de patiënten uit eigen zak ophoesten of bijkomend laten verzekeren via een tandverzekering. Het gaat dan om supplementen maar ook om niet-terugbetaalde zorg, zoals kronen, bruggen en implantaten.
Meer en meer tandartsen weigeren bovendien een tariefakkoord te onderschrijven omdat ze de tarieven ontoereikend vinden. Dit betekent dat ze vrije tarieven kunnen vragen. Die trend wordt bovendien versterkt door de groeiende aanwezigheid van privé-investeerders op de markt. Tandartsen die met dergelijke groepen in zee gaan en zo zelf vrijgesteld worden van de (dure) investering in materiaal en van een belangrijk deel van de administratieve workload, krijgen vaak de (contractuele) verplichting opgelegd niet tot het akkoord tandartsen-ziekenfondsen toe te treden.
Het vorig akkoord werd zo maar zeer nipt goedgekeurd door 60 procent van de tandartsen, het wettelijk minimum. Zonder extra budget stond het in de sterren geschreven dat de onderhandelingen voor een nieuw tariefakkoord 2020-2021 een zware dobber zou worden.
Ondergefinancierde tandzorg
Het Socialistisch Ziekenfonds trekt al lang aan de alarmbel over deze situatie, en eist dat dringend extra middelen worden vrijgemaakt om de tandzorg toegankelijk en betaalbaar te maken voor iedereen. In het globale begrotingsvoorstel 2020 van het Verzekeringscomité dat door ziekenfondsen en zorgverstrekkers werd goedgekeurd, werden dan ook extra middelen voorzien voor tandzorg.
Zoals geweten weigerde Maggie De Block, de federale minister van Volksgezondheid, evenwel deze begroting goed te keuren en kwam ze met een alternatief voorstel zonder bijkomende middelen voor de tandzorg (op de indexering na).
Bij de start van de tariefonderhandelingen legden de tandartsen dan ook een fors eisenpakket in de vorm van maximumtarieven op tafel. Kort samengevat: ze eisten aanzienlijke verhogingen van het ereloon voor raadplegingen, vullingen, extracties en uitneembare prothesen. Bij gebrek aan extra middelen was het aan de patiënten om de potentiële meerkost (zo’n 87 miljoen euro) op te hoesten.
Callewaert: ‘We hebben eerder al geëxperimenteerd met maximumtarieven in de tandzorg, maar toen ging het om nieuwe (niet terugbetaalde) materialen. Nu gaat het om een verhoging van het ereloon voor standaardingrepen. Niet evident, en we zijn dan ook niet over één nacht ijs gegaan om hierin mee te stappen en hebben flankerende maatregelen geëist.’
Beschermingsmaatregelen
Het Socialistisch Ziekenfonds ging uiteindelijk akkoord met de maximumtarieven omdat het de enige mogelijkheid is voldoende tandartsen te motiveren om het tariefakkoord te onderschrijven. Dat betekent dan nog steeds dat zij de wettelijke tarieven moeten respecteren voor meer dan 75 procent van hun verstrekkingen, gezien de maximumtarieven (vullingen, extracties en uitneembare prothesen ) slaan op nog geen 25 procent van de verstrekkingen.
Het Socialistisch Ziekenfonds temperde ook de eisen van de tandartsen: er komen geen maximumtarieven voor raadplegingen en de maximumtarieven zijn niet van toepassing voor jongeren onder de 18 jaar en voor mensen met verhoogde tegemoetkoming. De maximale potentiële kostprijs voor de patiënt daalt hierdoor tot 56 miljoen euro.
Bijkomend bekwam het ziekenfonds als bijkomende voorwaarde dat de maximumtarieven zullen worden opgenomen in de maximumfactuur zodat ze volledig worden terugbetaald eenmaal mensen hun plafond bereikt hebben. De zogenaamde partieel geconventioneerde tandartsen –die de tarieven gedurende een bepaalde periode in de week wel respecteren, en tijdens een andere niet- zullen bovendien nooit meer mogen vragen dan de maximumtarieven , ook tijdens de activiteitsperiodes waar ze zich niet aan de wettelijk vastgestelde erelonen moeten houden.
Bovendien moeten de tandartsen, wanneer ze deze maximumtarieven hanteren, voorafgaandelijk daarvan de patiënt inlichten.
Belangrijk is ook dat de maximumtarieven duidelijk gekaderd worden als een proefproject met een tijdelijk karakter. Bij extra middelen zullen die prioritair geïnvesteerd worden in een betere terugbetaling van de verstrekkingen met maximumtarieven.
De tandartsen engageren zich de maximumtarieven slechts bij een f beperkt aandeel van de contacten aan te zullen rekenen. In de andere gevallen zullen ze zich houden aan de wettelijke tarieven. Het maximale prijskaartje van 56 miljoen euro zal dus lager liggen. Ook wordt vastgelegd dat de maximumtarieven moeten leiden tot een significante stijging van de conventiegraad tot 65 procent.. Deze laatste twee voorwaarden worden geëvalueerd tegen 1 december 2020. Worden deze doelstellingen niet gezamenlijk bereikt, dan vervallen de maximumtarieven vanaf 1 januari 2021.
Er komt ook tarieftransparantie. De tandartsen zullen vanaf een bepaald bedrag voorafgaand aan een behandeling een raming overmaken aan hun patiënten. Ze zullen tevens de aangerekende kosten systematisch overmaken aan de ziekenfondsen, ook voor de niet terugbetaalde tandzorgen, dit in het kader van de overgang naar elektronische facturatie van de sector.
Callewaert: ‘We zullen het naleven van de flankerende maatregelen zeer goed in het oog houden. Een eerste belangrijke horde wordt 1 mei. Indien tegen dan minder dan 60 procent van de tandartsen toetreedt tot het akkoord, vervalt het. Bovendien moeten tegen die datum de transparantiemaatregelen uitgewerkt en operationeel zijn.’
Het Socialistisch Ziekenfonds erkent dat het voor zijn leden niet makkelijk zal zijn om de bomen nog door het bos van de tandartstarieven te zien. Ze zullen zo niet zeker weten of hun geconventioneerde tandarts toch niet meer zal aanrekenen. Het ziekenfonds zal zijn leden hierbij maximaal begeleiden. Het zal voorts blijven aandringen bij de komende regering dat er bijkomend geïnvesteerd wordt in de tandzorg.
Perscontact
Katrien De Weirdt | Woordvoerster
T 02 515 05 12 | G 0470 27 58 79 | E katrien.deweirdt@socmut.be