1 mei-boodschap Paul Callewaert
Gezellinnen, Kameraden,
Er woedt een oorlog in Europa.
In Oekraïne huilen de straten. De glimlach is uit de ogen van de kinderen verdwenen.
De mensen in Oekraïne doorstaan vreselijke tijden. Niemand hield deze gruwel voor mogelijk, en toch vindt hij plaats onder onze neus.
Laat 1 ding duidelijk zijn: er bestaat geen reden, geen argument of ideologie, ook geen fascistische of communistische, die deze barbaarsheden kan goedpraten of vergoelijken. Geen enkele.
Het gevaar op escalatie is groot. De socialistische leiders in Europa moeten alles op alles blijven zetten om in een de-escalatie scenario te geraken, om de oorlog te beëindigen en om nog meer bloedvergieten daar en in andere regio’s te vermijden.
Zo kunnen de vele miljarden euro’s die aan dood en vernielingen worden besteed, ingezet worden voor de wederopbouw van het land.
Deze oorlog is sinds 2008 de zoveelste crisis in een lange rij. Een bankencrisis, een eurocrisis, een pandemie en nu deze oorlog met een energiecrisis en verhoogd inflatiegevaar als gevolg.
Het lijden van de Oekraïners is zo groot, dat we het lijden van mensen hier er niet mee kunnen vergelijken. Maar het is onze plicht aandacht te hebben voor de impact van de oorlog hier. Op het gemoed en het leven van de mensen.
Naast het besef hoe broos de vrede en onze democratie zijn, laat de crisis zich ook op andere vlakken voelen. Prijsstijgingen van de energie, een duurdere winkelkar, … en dus in onze portemonnee.
Vele mensen voelen zich beklemd door de dreiging die zij zien. Mensen die op de rand leefden komen in de problemen, zien het spook van de armoede opduiken. En vele mensen vrezen dat zij helemaal aan hun lot zullen worden overgelaten.
Op wie kunnen zij rekenen?
Kameraden, wij zijn wie we beschermen. Dat is per definitie iedereen, maar op de eerste plaats de meest kwetsbaren en gekwetsten.
Ik ga nu even Frank zijn. “We kunnen elkaar niet vastpakken, maar we laten elkaar niet los” verkondigde hij in volle pandemie. Hij heeft woord gehouden, en hoe?
Ook nu in deze moeilijke omstandigheden laten we elkaar niet los.
Luisteren naar de mensen. Respectvol luisteren. Hun zorgen en hoop als richtsnoer nemen. Oplossingen bedenken om hun leven beter, gezonder, welvarender, veiliger en rustiger te maken. En dan sterk leiderschap en consequente vastberadenheid vertonen in het verwezenlijken van die oplossingen. Zeggen wat we gaan doen en doen wat we zeggen. Dat is de geloofwaardigheid die mensen zoeken, die mensen willen en die ze vandaag vinden in de socialistische beweging.
Wij zijn fier dat we als socialistisch ziekenfonds deel zijn van die socialistische beweging.
Het socialisme, met zijn mooie waarden en het daarop geïnspireerd beleid, heeft over de laatste eeuw voor een nooit geziene vooruitgang gezorgd. Het heeft effectief gezorgd voor een toename van welvaart, én een toename van welzijn én een toename van gelijkheid én een toename van geluk.
Wij zijn wie we beschermen en het basisprincipe voor deze bescherming is tweeledig.
Iedereen de kans geven om bij te dragen aan een welvarende, veilige, welzijnsbevorderende samenleving en herverdeling op basis van solidariteit. Die solidariteit was de afgelopen maanden en jaren zeer groot. Maar de herverdeling van de lasten kan beter. Wij zijn al lang vragende partij en sluiten ons aan bij de vraag om de multinationals en bedrijven die zich vandaag aan een rechtvaardige belasting onttrekken op een eerlijke manier te laten bijdragen aan de samenleving. Er zijn teveel mensen in deze samenleving die in armoede leven, teveel mensen die onvoldoende beloond worden voor het werk dat zij doen. En teveel mensen die kunnen uitgeven aan schandalige luxe terwijl zovelen het minimum voor een waardig leven moeten ontberen.
We moeten ons door deze solidariteitsgedachte laten inspireren. Als ziekenfonds hebben we dat gedaan. De basiswaarden en roots van ons ziekenfonds, meer bepaald solidariteit tussen rijk en arm en tussen ziek en gezond worden vertaald in de nieuwe gezamenlijke naam die de Socialistische Mutualiteiten vanaf 1 juli 2022 zullen dragen:
Solidaris – iedereen mee! Wij zijn wie we beschermen.
Socialisme is solidariteit en solidariteit staat voor meer dan herverdelen. Solidariteit is slim. De index, de sociale zekerheid, het investeringsbeleid dat wij voorstaan, brengen niet enkel solidariteit en rechtvaardigheid. Zij maken dat wij crisisbestendig zijn. Dat we de zware klappen van de crisissen kunnen opvangen zonder al te veel lijden. Dat we dat kunnen zonder de armoede sterk te laten stijgen. Dat we ons economisch en maatschappelijk weefsel gaaf houden.
Van welke hypocrisie zou het getuigen dat diegenen die voluit beroep hebben gedaan op deze beschermingsmechanismen, ze nu weer in vraag stellen voor eigen gewin.
Er bestaat geen twijfel. De automatische indexering blijft een investering die loont.
Men zou in Vlaanderen ook beter de investeringsmodus inschakelen in plaats van de besparingslogica te blijven hanteren.
Federaal verkoos men na jaren van besparingen te investeren in de gezondheidszorg. Naast het in stand houden van gezondheidszorg met zware ondersteuningsmaatregelen tijdens de pandemie heeft een jaarlijks toename van het budget met 730 miljoen, met punctuele investeringen van 200 miljoen in geestelijke gezondheidszorg en 45 miljoen in de tandzorg er niet alleen voor gezorgd dat patiënten geen bijkomende besparingen moesten slikken, maar ook de toegankelijkheid tot de zorg werd bevorderd.
In Vlaanderen blijft de gierigheid de wijsheid versmachten.
Men blijft inzetten op het besparingsplan van de regering. Men voelt de besparingen ondertussen overal… in de cultuursector, in de ouderenzorg, de kinderopvang. Men voelt de besparingen zelfs tot thuis.
Wie vandaag onvoldoende investeert betaalt daar later een prijs voor, een prijs die meestal veel hoger is dan wat een verstandige en tijdige investering zou hebben gekost.
Vandaag besparen is later betalen. Tijd voor wat voortschrijdend inzicht of beter VOORUITschrijdend inzicht.
Investeren in meer toegankelijkheid van zorg blijft vandaag in Vlaanderen dode letter. Een voorbeeld:
Zwaar zorgbehoevende mensen die kosten hebben thuis of in een rustoord zijn opgenomen, hebben recht op een maandelijkse premie van 130 euro om de zware kosten die ze hebben mee te dekken. Deze premie werd nog niet geïndexeerd. Ondanks het feit dat de inflatie hoog is en de rustoorden hun prijzen drastisch optrekken, valt onze vraag om deze premie te indexeren op een koude steen.
Nierdialysepatiënten en patiënten die kankerbehandelingen moeten ondergaan en daarvoor met een ziekenwagen vervoerd worden, hebben zware kosten. Dit niet dringend ziekenvervoer is een bevoegdheid voor de Vlaamse regering die, terecht, strenge kwaliteitseisen oplegt voor dat vervoer. Om de stijgende kosten die de kwaliteitseisen die de Vlaamse regering oplegt aan de vervoerders op te vangen, vragen we om financiële ondersteuning. De ziekenvervoerders investeren hierin, de ziekenfondsen komen voor miljoenen euro tussen en de federale overheid deed dit jaar een extra inspanning. De Vlaamse overheid die bevoegd is voor deze materie, blijft oorverdovend stil en betaalt niets, 0,0.
Als dat een voorafspiegeling is van een gezondheidszorg in Vlaamse handen, vrezen we het ergste.
Het is van essentieel belang iedereen in zijn waardigheid te respecteren. Niemand mag zich meer voelen dan een ander, maar ook niet minder. Diegenen die met minder kansen aan de start komen moeten we dezelfde mogelijkheden bieden zodat iedereen mee kan, iedereen vooruit kan.
Wij kunnen zorgen voor een wereld waarin mensen kunnen leven in vrijheid, op basis van gelijkheid en broederlijkheid, met respect voor iedereen.
Wij kunnen de hoop omzetten in vooruitgang.
Wij kunnen de glimlach in de ogen van kinderen toveren.
Wij kunnen de straten doen feesten. En we doen dat vandaag op 1 mei.
Paul Callewaert
Download de volledige 1 mei-boodschap
Perscontacten
Katrien De Weirdt | Woordvoerder Socialistische Mutualiteiten
0470 27 58 79